Η ζωή είναι ένας αέναος κύκλος. Μια συνεχής αλλαγή. Μια συνεχής εξέλιξη.

Οι περισσότεροι από εμάς επιδιώκουμε πολύ, να δημιουργήσουμε μια σταθερότητα στις σχέσεις μας ή στην οικονομική μας κατάσταση, με σκοπό να βολευτούμε σε μια μόνιμη κατάσταση άνεσης.

Το βόλεμα είναι στασιμότητα εξέλιξης και επομένως ισοδυναμεί με θάνατο.
Η ζωή είναι αυτό που εννοεί η λέξη: «Ζωή»! Δεν μπορεί να είναι θάνατος. Είναι μια συνεχής εξέλιξη. Μια συνεχής αλλαγή. Εκεί που νιώθουμε βολεμένοι ξαφνικά μας κτυπά μια κατραπακιά. Η κατραπακιά αυτή είναι η ευλογία μας!!!

Μερικοί ασφαλώς βαλτώνουν μέσα στα αναπάντεχα προβλήματα για μεγάλο διάστημα. Πολλοί βαλτώνουν για κύκλους ζωών. Τελικά όμως, κάποια στιγμή, σε κάποιο κύκλο ζωής, όλοι αγκαλιάζουν θετικά την αλλαγή και εξελίσσονται.

Δεν μπορούμε να βαλτώσουμε σε κάποια ασθένεια ή σε μια μόνιμη οικονομική ανέχεια ή σε οποιαδήποτε αρνητική κατάσταση, αν εμείς δεν το προκαλέσουμε.

Πώς το προκαλούμε; Πώς μπλοκάρουμε την απελευθέρωσή μας από την ασθένεια, τον πόνο, την ανέχεια, τη δυστυχία;
Με την αγωνία και το φόβο. Η αγωνία και ο φόβος είναι απτές αποδείξεις έλλειψης εμπιστοσύνης στη Σοφία της Δημιουργίας του Θεού. Απτές αποδείξεις άγνοιας του ποιοι πραγματικά είμαστε…

Oλα συμβαινουν για καποιο λογο εξυπηρετωντας το Σχεδιο του Θεου για εμας και την εμπειρικη μας εξελιξη.Παντως δεν ειναι και κακο να εχουμε την ιδανικη υγεια,την ιδανικη σχεση και την ιδανικη οικονομικη κατασταση.Συνηθως,ο,τι εχουμε,οταν το εχουμε,δεν το εκτιμουμε.Το εκτιμουμε μονον οταν το χασουμε.
Το ηθικο διδαγμα της καθε μορφης απωλειας ειναι οτι δεν πρεπει να θεωρουμε τιποτα δεδομενο και ολα τα κεκτημενα να τα κατακτουμε καθημερινα.Επισης,κατι πολυ βασικο,να μην παραλειπουμε να εκφραζουμε τις Ευχαριστιες μας προς τον Δημιουργο για ολα οσα με τη Βοηθεια του αποκτησαμε.

Το οτι τα παντα αλλαζουν ειναι το μονο σιγουρο και η μοναδικη σταθερα στη ζωη μας.