Η διδασκαλία του φόβου είναι μια σίγουρη μέθοδος εξάρτησης,
την οποία επωμίζονται στο έπακρο
οι αντιπρόσωποι της θρησκείας
και της πολιτικής.
Οι μεν ρασοφόροι συγχέουν το φόβο με το σεβασμό,
οι δε πολιτικοί ταυτίζουν το φόβο με την προσοχή.
Ο φόβος είναι το αντίθετο την Αγάπης.
Είναι το αντίθετο απ' την πραγματική μας οντότητας.
Είναι διδακτέος. Άρα είναι πλασματικός.
Οι σκέψεις μας όμως,
είτε είναι φανταστικές είτε είναι αληθινές,
υλοποιούν καταστάσεις και βιώματα
ακριβώς ανάλογα της ποιότητας τους.
Είναι λοιπόν απόφαση μας,
να βιώνουμε το φόβο ή την Αγάπη.
Το να μην πάρουμε το τιμόνι της ζωής στα χέρια μας
και να παραμείνουμε αναποφάσιστοι,
είναι κι αυτό μια απόφαση...
μια απόφαση που επιβαρύνει την ποιότητα της ζωής μας.
την οποία επωμίζονται στο έπακρο
οι αντιπρόσωποι της θρησκείας
και της πολιτικής.
Οι μεν ρασοφόροι συγχέουν το φόβο με το σεβασμό,
οι δε πολιτικοί ταυτίζουν το φόβο με την προσοχή.
Ο φόβος είναι το αντίθετο την Αγάπης.
Είναι το αντίθετο απ' την πραγματική μας οντότητας.
Είναι διδακτέος. Άρα είναι πλασματικός.
Οι σκέψεις μας όμως,
είτε είναι φανταστικές είτε είναι αληθινές,
υλοποιούν καταστάσεις και βιώματα
ακριβώς ανάλογα της ποιότητας τους.
Είναι λοιπόν απόφαση μας,
να βιώνουμε το φόβο ή την Αγάπη.
Το να μην πάρουμε το τιμόνι της ζωής στα χέρια μας
και να παραμείνουμε αναποφάσιστοι,
είναι κι αυτό μια απόφαση...
μια απόφαση που επιβαρύνει την ποιότητα της ζωής μας.