Μόνο ένας μας υπάρχει!
Όταν μας πλησιάζει κάποιος ζητιάνος, αν το εγώ με τις επιφυλάξεις του μας αποτρέψει να του δώσουμε τον οβολό μας, ο ζητιάνος πολύ πιθανόν να πάρει κάτι από τον επόμενο περαστικό, επειδή έχει την υπομονή και την επιμονή να ζητά, αλλά... εμείς θα πάρουμε ένα τίποτα από το Σύμπαν, επειδή θερίζουμε ανάλογα της σποράς μας.
Πολλές φορές νομίζουμε, πως αυτά που κάνουμε αφορούν τους άλλους...
Το περίεργο είναι πως ότι κάνουμε, το κάνουμε πάντα για μας.
Γιατί σε τελική ανάλυση, μόνο ένας μας υπάρχει!
Όταν μας πλησιάζει κάποιος ζητιάνος, αν το εγώ με τις επιφυλάξεις του μας αποτρέψει να του δώσουμε τον οβολό μας, ο ζητιάνος πολύ πιθανόν να πάρει κάτι από τον επόμενο περαστικό, επειδή έχει την υπομονή και την επιμονή να ζητά, αλλά... εμείς θα πάρουμε ένα τίποτα από το Σύμπαν, επειδή θερίζουμε ανάλογα της σποράς μας.
Πολλές φορές νομίζουμε, πως αυτά που κάνουμε αφορούν τους άλλους...
Το περίεργο είναι πως ότι κάνουμε, το κάνουμε πάντα για μας.
Γιατί σε τελική ανάλυση, μόνο ένας μας υπάρχει!