"Αν δεν υλοποιήσαμε κάτι στη ζωή μας ακόμα, είναι επειδή δεν το ποθήσαμε αρκετά…" Νίκος Καζαντζάκης
Όταν ποθούμε κάτι πολύ, οι σκέψεις μας είναι κολλημένες μόνιμα σ’ αυτό. Οι προσωπικές μας σκέψεις είναι εκείνες που διαμορφώνουν το αποτέλεσμα που βιώνουμε τελικά.
Σε τελική ανάλυση, λοιπόν, είμαστε οι δημιουργοί του πεπρωμένου μας.
-Μα, θα αναρωτηθεί κανείς... γιατί τότε, όλοι οι ασθενείς δεν γίνονται καλά; Είναι δυνατόν να μην το ποθούν αρκετά;
Φυσιολογικά, θα έπρεπε κάθε ασθενής να αυτό-θεραπεύεται άμεσα και ανώδυνα, αλλά οι σκέψεις σχεδόν όλων όσοι ασθενούν, εκφράζουν περισσότερο φόβο και παθητικότητα, παρά αυτοΐαση. Οι συνηθισμένες σκέψεις είναι:
-Γιατί να ασθενήσω; -Τι θα απογίνω τώρα; - Γιατί σε μένα Θεέ μου; -Τι θα γίνουν οι υποχρεώσεις μου; -Κακό πράγμα η αρρώστια. -Κι αν πεθάνω; -Γιατί να συμβεί αυτό σε μένα; -Γιατί τώρα; -Μα είναι άδικο!
-Πάντα οι καλοί υποφέρουν… και πολλές παρόμοιες.
Ναι, οι σκέψεις καθορίζουν το αποτέλεσμα... Οι σκέψεις δίνουν ζωή.
Όταν ποθούμε κάτι πολύ, οι σκέψεις μας είναι κολλημένες μόνιμα σ’ αυτό. Οι προσωπικές μας σκέψεις είναι εκείνες που διαμορφώνουν το αποτέλεσμα που βιώνουμε τελικά.
Σε τελική ανάλυση, λοιπόν, είμαστε οι δημιουργοί του πεπρωμένου μας.
-Μα, θα αναρωτηθεί κανείς... γιατί τότε, όλοι οι ασθενείς δεν γίνονται καλά; Είναι δυνατόν να μην το ποθούν αρκετά;
Φυσιολογικά, θα έπρεπε κάθε ασθενής να αυτό-θεραπεύεται άμεσα και ανώδυνα, αλλά οι σκέψεις σχεδόν όλων όσοι ασθενούν, εκφράζουν περισσότερο φόβο και παθητικότητα, παρά αυτοΐαση. Οι συνηθισμένες σκέψεις είναι:
-Γιατί να ασθενήσω; -Τι θα απογίνω τώρα; - Γιατί σε μένα Θεέ μου; -Τι θα γίνουν οι υποχρεώσεις μου; -Κακό πράγμα η αρρώστια. -Κι αν πεθάνω; -Γιατί να συμβεί αυτό σε μένα; -Γιατί τώρα; -Μα είναι άδικο!
-Πάντα οι καλοί υποφέρουν… και πολλές παρόμοιες.
Ναι, οι σκέψεις καθορίζουν το αποτέλεσμα... Οι σκέψεις δίνουν ζωή.