Κάθε σκέψη μπορεί να έχει σαν αφετηρία, είτε το μυαλό είτε το νου της ψυχής. Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε και ενεργούμε με βάση το μυαλό (δηλαδή τα πρότυπα του εγώ ), τόσο περισσότερο ολιγοψυχούμε.
Εννοώ κυριολεκτικά "ολιγοψυχούμε".
Τα πιο συνηθισμένα συναισθήματα που απορρέουν από τις σκέψεις του μυαλού, ιδιαίτερα σε καταστάσεις κρίσης, είναι: Αγωνία, ανασφάλεια και φόβος.
Αν επιθυμούμε να βιώνουμε εσωτερική γαλήνη και χαρά, είναι προφανές πως θα πρέπει να σκεφτόμαστε από το επίπεδο του νου της ψυχής.
Ευτυχώς, υπάρχει πάντα αυτή η επιλογή!
Αναμφισβήτητα, είμαστε αυτούσια, παντοδύναμα, και αιώνια κομμάτια Θεού!
Εννοώ κυριολεκτικά "ολιγοψυχούμε".
Τα πιο συνηθισμένα συναισθήματα που απορρέουν από τις σκέψεις του μυαλού, ιδιαίτερα σε καταστάσεις κρίσης, είναι: Αγωνία, ανασφάλεια και φόβος.
Αν επιθυμούμε να βιώνουμε εσωτερική γαλήνη και χαρά, είναι προφανές πως θα πρέπει να σκεφτόμαστε από το επίπεδο του νου της ψυχής.
Ευτυχώς, υπάρχει πάντα αυτή η επιλογή!
Αναμφισβήτητα, είμαστε αυτούσια, παντοδύναμα, και αιώνια κομμάτια Θεού!