Φόρουμ
Κύρια σκοπιμότητα της ζωής στο σώμα είναι "η ψυχική εμπειρική εξέλιξη", μέσα από την διπολικότητα της ύλης, όπως: Ασθένεια/υγεία... Φόβος/Αγάπη... Θάνατος/Ζωή... "Επειδή, στην απουσία αυτού που δεν είμαστε, θα ήταν αδύνατον να κάνουμε εμπειρία, αυτό που είμαστε".
Το ανθρώπινο "Εγώ" είναι ένα υπέροχο εργαλείο, οπλισμένο με 113 αρνητικά χαρακτηριστικά, (πολλά περισσότερα από κάθε άλλη οντότητα στη Γη), τα οποία συμβάλλουν στην ψυχική εμπειρική μας εξέλιξη. ***Ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά συνιστούν την "Ψυχή"
(Αγωνία) (Αδιακρισία-Ενοχλητική περιέργεια)
(Αδιαθεσία-Νοσηρότητα) (Αδιαφορία για τους άλλους)
(Αδιαφορία εξέλιξης-Αδράνεια) (Αδικία-εξαπάτηση)
(Αδυναμία αυτοπειθαρχίας) (Αλαζονεία) (Αμετανοησία)
(Αμφισβήτηση στο κάθε τι-Δυσπιστία) (Αναβλητικότητα)
(Αναποφασιστικότητα-Σκεπτικισμός) (Ανάγκη βολέματος)
(Ανάγκη αναγνώρισης και Αγάπης) (Ανάγκη ελέγχου κάθε κατάστασης)
(Ανάγκη διεκδίκησης ανθρώπων)
(Ανάγκη διεκδίκησης του δίκιου μας)
(Ανάγκη υπεροχής) (Ανασφάλεια) (Ανεδαφική προσδοκία)
(Ανευθυνότητα) (Ανησυχία) (Ανικανότητα-Αδυναμία) (Ανορεξία) (Ανοχή) (Ανταγωνιστικότητα) (Αντίσταση σε κάθε αλλαγή) (Ανυπομονησία) (Απαιτητικότητα) (Απελπισία) (Απληστία) (Απερισκεψία) (Απογοήτευση) (αποδοκιμασία) (Απροθυμία) (Ασυδοσία) (Ασυνέπεια) (Αυθορμητισμός)
(Αυτό τιμωρία-Μαζοχισμός) (Αυτό-υποτίμηση) (Αχαριστία)
(Βουλιμία) (Δειλία-ατολμία) (Δεισιδαιμονία) (Δυσκολία αυτό-αποδοχής) (Δυσκολία έκφρασης-Συσταλτικότητα) (Εγωισμός) (Ειρωνεία) (Εκδίκηση) (Εκνευρισμός) (Έλλειψη αυτοπεποίθησης-Κατωτερότητα)
(Έλλειψη ελευθερίας-Εξάρτηση από τη γνώμη των άλλων)
(Έλλειψη εμπιστοσύνης στη ζωή) (Ενοχή) (Εξάρτηση από βλαβερές συνήθειες) (Επαναστατικότητα) (Επιβλητικότητα) (Επιδειξιμανία)
(Επιθετικότητα) (Επίκριση) (Επίπληξη) (Εσωστρέφεια-Κοινωνική απομόνωση) (Ζήλεια) (Ηττοπάθεια) (Θανατοφοβία) (Θράσος-Αναίδεια) (Θυμός) (Κακοήθεια) (Κακεντρέχεια) (Καχυποψία) (Κλοπή) (Κλειστοφοβία)
(Κώλυμα στην προσωρινότητα) (Λαγνεία) (Ματαιοδοξία)
(Μιμητισμός-Ξενομανία) (Μιζέρια) (Μισαλλοδοξία) (Μνησικακία) (Μοιρολατρία) (Μόνιμη απαίτηση από άλλους) (Μυστικοπάθεια) (Ντροπή)
(Ολιγοψυχία) (Οκνηρία-Τεμπελιά) (Παραπλανητικότατα)
(Πεσιμισμός-Εστίαση στην αρνητική πλευρά κάθε γεγονότος) (Πλεονεξία) (Πονηριά) (Προκατάληψη) (Προσποίηση-Υποκριτική) (Ραδιουργία) (Ρατσισμός) (Συγκρισιμότητα) (Συκοφαντία) (Συμφεροντολογία)
(Συναισθηματικές μεταπτώσεις) (Συνεχές παράπονο-Κλαψούρα) (Τελειομανία) (Υπερβολική ευαισθησία) (Υπερηφάνεια) (Υπεροψία-ξερόλας...)
(Υπέρ-προστασία) (Υποταγή) (Φανατισμός) (Φαντασιοπληξία) (Φιλαργυρία) (Φιλαρέσκεια) (Φιλοδοξία) (Φλυαρία) (Φυγοπονία) (Ψέμα)
Κάθε φορά που θα μπούμε στον πειρασμό να επικρίνουμε κάποιο απ' αυτά τα χαρακτηριστικά σαν κάτι "κακό" ή "επιζήμιο" ή "φοβερό" αυτόματα προκαλούμε στον εαυτό μας την αντίστοιχη φοβερή εμπειρία. Η επίκριση μας υποτιμά τη Σοφία του Θεού και σαν επέκταση υποτιμά το κομμάτι Θεού μέσα μας. Σαν αποτέλεσμα βιώνουμε την εσωτερική ανισορροπία και τον πόνο.
Υπάρχει τελειότητα και αρμονία στη Συμπαντική Δημιουργία. Τα πάντα έχουν μια άγια σκοπιμότητα. Καθένας παίζει τους ρόλους της επιλογής του και εξελίσσεται εμπειρικά μέσα από την σταθερότητα των Συμπαντικών Νόμων.
Το ανθρώπινο "Εγώ" είναι ένα υπέροχο εργαλείο, οπλισμένο με 113 αρνητικά χαρακτηριστικά, (πολλά περισσότερα από κάθε άλλη οντότητα στη Γη), τα οποία συμβάλλουν στην ψυχική εμπειρική μας εξέλιξη. ***Ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά συνιστούν την "Ψυχή"
(Αγωνία) (Αδιακρισία-Ενοχλητική περιέργεια)
(Αδιαθεσία-Νοσηρότητα) (Αδιαφορία για τους άλλους)
(Αδιαφορία εξέλιξης-Αδράνεια) (Αδικία-εξαπάτηση)
(Αδυναμία αυτοπειθαρχίας) (Αλαζονεία) (Αμετανοησία)
(Αμφισβήτηση στο κάθε τι-Δυσπιστία) (Αναβλητικότητα)
(Αναποφασιστικότητα-Σκεπτικισμός) (Ανάγκη βολέματος)
(Ανάγκη αναγνώρισης και Αγάπης) (Ανάγκη ελέγχου κάθε κατάστασης)
(Ανάγκη διεκδίκησης ανθρώπων)
(Ανάγκη διεκδίκησης του δίκιου μας)
(Ανάγκη υπεροχής) (Ανασφάλεια) (Ανεδαφική προσδοκία)
(Ανευθυνότητα) (Ανησυχία) (Ανικανότητα-Αδυναμία) (Ανορεξία) (Ανοχή) (Ανταγωνιστικότητα) (Αντίσταση σε κάθε αλλαγή) (Ανυπομονησία) (Απαιτητικότητα) (Απελπισία) (Απληστία) (Απερισκεψία) (Απογοήτευση) (αποδοκιμασία) (Απροθυμία) (Ασυδοσία) (Ασυνέπεια) (Αυθορμητισμός)
(Αυτό τιμωρία-Μαζοχισμός) (Αυτό-υποτίμηση) (Αχαριστία)
(Βουλιμία) (Δειλία-ατολμία) (Δεισιδαιμονία) (Δυσκολία αυτό-αποδοχής) (Δυσκολία έκφρασης-Συσταλτικότητα) (Εγωισμός) (Ειρωνεία) (Εκδίκηση) (Εκνευρισμός) (Έλλειψη αυτοπεποίθησης-Κατωτερότητα)
(Έλλειψη ελευθερίας-Εξάρτηση από τη γνώμη των άλλων)
(Έλλειψη εμπιστοσύνης στη ζωή) (Ενοχή) (Εξάρτηση από βλαβερές συνήθειες) (Επαναστατικότητα) (Επιβλητικότητα) (Επιδειξιμανία)
(Επιθετικότητα) (Επίκριση) (Επίπληξη) (Εσωστρέφεια-Κοινωνική απομόνωση) (Ζήλεια) (Ηττοπάθεια) (Θανατοφοβία) (Θράσος-Αναίδεια) (Θυμός) (Κακοήθεια) (Κακεντρέχεια) (Καχυποψία) (Κλοπή) (Κλειστοφοβία)
(Κώλυμα στην προσωρινότητα) (Λαγνεία) (Ματαιοδοξία)
(Μιμητισμός-Ξενομανία) (Μιζέρια) (Μισαλλοδοξία) (Μνησικακία) (Μοιρολατρία) (Μόνιμη απαίτηση από άλλους) (Μυστικοπάθεια) (Ντροπή)
(Ολιγοψυχία) (Οκνηρία-Τεμπελιά) (Παραπλανητικότατα)
(Πεσιμισμός-Εστίαση στην αρνητική πλευρά κάθε γεγονότος) (Πλεονεξία) (Πονηριά) (Προκατάληψη) (Προσποίηση-Υποκριτική) (Ραδιουργία) (Ρατσισμός) (Συγκρισιμότητα) (Συκοφαντία) (Συμφεροντολογία)
(Συναισθηματικές μεταπτώσεις) (Συνεχές παράπονο-Κλαψούρα) (Τελειομανία) (Υπερβολική ευαισθησία) (Υπερηφάνεια) (Υπεροψία-ξερόλας...)
(Υπέρ-προστασία) (Υποταγή) (Φανατισμός) (Φαντασιοπληξία) (Φιλαργυρία) (Φιλαρέσκεια) (Φιλοδοξία) (Φλυαρία) (Φυγοπονία) (Ψέμα)
Κάθε φορά που θα μπούμε στον πειρασμό να επικρίνουμε κάποιο απ' αυτά τα χαρακτηριστικά σαν κάτι "κακό" ή "επιζήμιο" ή "φοβερό" αυτόματα προκαλούμε στον εαυτό μας την αντίστοιχη φοβερή εμπειρία. Η επίκριση μας υποτιμά τη Σοφία του Θεού και σαν επέκταση υποτιμά το κομμάτι Θεού μέσα μας. Σαν αποτέλεσμα βιώνουμε την εσωτερική ανισορροπία και τον πόνο.
Υπάρχει τελειότητα και αρμονία στη Συμπαντική Δημιουργία. Τα πάντα έχουν μια άγια σκοπιμότητα. Καθένας παίζει τους ρόλους της επιλογής του και εξελίσσεται εμπειρικά μέσα από την σταθερότητα των Συμπαντικών Νόμων.
