Η απελπισία σου είναι δημιούργημα σου...

Η απελπισία σου για κάποιο γεγονός μπορεί να διαρκέσει μόνο
για λίγα λεπτά, αν κατανοούσες πως αυτό που τη δίνει διάρκεια ζωής
είναι οι σκέψεις και ο τρόπος με τον οποίο εσύ κρίνεις το γεγονός αυτό.
Αν αποφασίσεις να αλλάξεις τις σκέψεις σου,
αυτόματα αλλάζεις το πώς νιώθεις.
Επομένως, οι καταστάσεις γύρω σου,
δεν ευθύνονται για το πώς εσύ νιώθεις...
Ο μόνος υπεύθυνος για την ποιότητα των συναισθημάτων σου
είναι ο τρόπος που εσύ προσωπικά επιλέγεις να τις κρίνεις...
 

Ενας εκ των προισταμενων μου,παντα συνηθιζε να λεει πως στη ζωη δεν πρεπει ποτε να απελπιζομαστε και να στεναχωριομαστε,διοτι δυο τινα θα συμβαινουν.Η θα ειναι κατι που διορθωνεται,οποτε.αντι να στεναχωριομαστε,πρεπει να φροντιζουμε να το διορθωσουμε.Η δεν θα διορθωνεται,οποτε η στενοχωρια και η απελπισια δεν εχουν νοημα.Μπορει να ακουγεται σκληρο και ψυχρο.Ομως,η ψυχραιμια,ειναι βασικος και απαραβατος ορος για την επιλυση των προβληματων μας.Απεναντιας,καποιος αλλος,που κινουνταν απο εναν ακρατο συναισθηματισμο,παντα,σε καθε του προβλημα "βαλτωνε και πελαγωνε"κατα το κοινως λεγομενον.Οποτε,ναι.Ορθως και δικαιως αναγραφεται στο κειμενο,πως εμεις επιλεγουμε την εκαστοτε σταση μας.