.......Και αδρανοποιει τις οποιες δεξιοτητες και ικανοτητες διαθετουν τα παιδια,αφου ο,τιδηποτε δεν χρησιμοποιειται αδρανει και ατονει και τελικα περιερχεται σε αχρησια.Επιπλεον,τα στερει τη χαρα της δημιουργιας.Το ιδανικο δεν ειναι οι γονεις να στηριζουν συνεχως τα παιδια τους-κατι αλλωστε που δεν μπορουν να το κανουν αιωνια-αλλα να τα καταστησουν αυτοδυναμα,ουτως ωστε να ανταπεξερχονται μονα τους στις καθημερινες προκλησεις της ζωης.Τα πουλια δεν φοβουνται μηπως σπασουν τα κλαδια,επειδη δεν στηριζονται στα κλαδια αλλα στα φτερα τους.Ιδιαιτερα στην Ελληνικη Κοινωνια,με τη μεταφορικη εννοια,οι γονεις ειναι τα κλαδια και τα παιδια ειναι τα πουλια.