Είναι ένας κόσμος Θεού!

Όλοι μας βιώσαμε θύμα κάποιου άλλου.
Οι πιο πολλοί νιώσαμε θύμα των ίδιων των γονιών μας.
Πιθανόν οι ίδιοι μας οι γονείς,
να μας θύμωσαν το περισσότερο στη ζωή μας.
Περιμέναμε έναν άλλο τρόπο Αγάπης.
Περιμέναμε περισσότερη κατανόηση και αναγνώριση.
Περιμέναμε κάποιες ζεστές αγκαλιές.
Είναι όμως πολύ χρήσιμο να πάρουμε υπ' όψη μας
πως κι οι γονείς μας βίωσαν το ίδιο, από τους δικούς τους γονείς.
Αυτή την Αγάπη γνώριζαν κι αυτήν προσφέρανε.
Εμείς σήμερα γνωρίζουμε καλύτερα!
Μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι γονείς.
Μπορούμε να γίνουμε πιο επικοινωνιακοί στους γύρω μας.
Βλέπεις... υπάρχει κάτι το θετικό μέσα σε κάθε εμπειρία!
Είναι τελικά, ένας κόσμος Θεού!  
the soul institute (ινστιτούτο ψυχής)

Επισης,πρεπει να λαβουμε υποψιν μας και τις ιδιαιτερες κοινωνικες και οικονομικες συνθηκες εκεινης της εποχης.Η Ελλαδα τοτε ειχε βγει απο το Β Παγκοσμιο Πολεμο και απο τον Εμφυλιο διαλυμενη και κατεστραμμενη και οι πολιτες της προσπαθουσαν " να σταθουν στα ποδια τους" με πρωτη προτεραιοτητα το σκληρο αγωνα της επιβιωσης,ο οποιος εκανε και τους ιδιους σκληρους.Η Ψυχολογια ηταν σχεδον ανυπαρκτη και θεωρουνταν και πολυτελεια.Επισης θεωρουνταν το ξυλο ως το μοναδικο παιδαγωγικο μεσον.Υπενθυμιζω την ταινια με τη Βουγιουκλακη και τον Παπαμιχαηλ "το ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο"Θα μου πειτε τωρα τι σχεση εχει η ταινια.Εχει μεγαλη σχεση επειδη οι ταινιες της εποχης απηχουσαν τις αντιληψεις της εποχης.Εμενα προσωπικα και την αδελφη μου δεν μας χτυπησαν ποτε,αλλα ειχαμε το αισθημα της απουσιας τους,επειδη ολη μερα ελειπαν απο το σπιτι θεωρωντας οτι πρεπει να μας εξασφαλισουν υλικα και περιουσιακα αγαθα.Ετσι θεωρουσαν οτι κανουν το καθηκον τους σαν γονεις.Εμεις ομως ειχαμε το αισθημα της ελλειψης,κατι που για εκεινη την εποχη θεωρουνταν πολυτελεια.